Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

okładać się

См. также в других словарях:

  • okładać się — I – obłożyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} kładąc coś na siebie, dookoła siebie, przykryć, okryć, otoczyć się tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładać się poduszkami. Dzieci obłożyły się na dywanie zabawkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okładać — ndk I, okładaćam, okładaćasz, okładaćają, okładaćaj, okładaćał, okładaćany 1. → obkładać (pod: obłożyć) 2. pot. «uderzać, bić, tłuc» Okładać kogoś kijem, batem. okładać się 1. → obkładać się (pod: obłożyć się) 2. pot. «bić wzajemnie jeden… …   Słownik języka polskiego

  • obłożyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okładać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obłożyć się II {{/stl 13}}{{stl 7}} wziąć się intensywnie do jakiejś pracy, zwłaszcza intelektualnej, gromadząc wokół siebie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obkładać się – obłożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co okładać się I. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naparzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bić, okładać się wzajemnie, jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przed dyskoteką naparzało się paru wyrostków. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • prać się — I – sprać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić, okładać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy piorą się pod blokiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …   Słownik języka polskiego

  • prać — ndk IX, piorę, pierzesz, pierz, prał, prany 1. «usuwać brud z tkanin (bielizny, odzieży itp.) za pomocą wody z dodatkiem środków rozpuszczających brud, np. mydła, proszków, płynów; usuwać zanieczyszczenia z tkanin za pomocą środków chemicznych,… …   Słownik języka polskiego

  • płaz — m IV, Ms. płazzie; lm M. y 1. DB. a zool. płazy «Amphibia, gromada zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych, o skórze z licznymi gruczołami śluzowymi, niekiedy jadowymi, oddychających płucami i skórą (larwy skrzelami), żyjących w pobliżu… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»